Voor aanvang van deze wedstrijd stond Daring op een gedeelde vierde plaats, Arnhem zesde. De laatstgenoemde ploeg had dit seizoen bewezen het iedere tegenstander lastig te kunnen maken, en zodoende was Daring gewaarschuwd. Ruben Wagenaar was wederom de vervanger van keeper Erik-Jan Omvlee, maar Edwin Boer was wel weer beschikbaar.
Edwin Boer speelde echter alsof hij nooit was weggeweest, want hij was vanaf de eerste minuut fel, maakte het z’n tegenstanders erg lastig en zorgde voor veel dreiging. Mede door het werk van Boer was er in de eerste minuten al een goede kans voor de opkomende Veendamse rechtsback, maar deze stuitte op de uitkomende keeper. Niet veel later was het dan toch 1-0: Paul Suk veroverde de bal en passte op John Veldman die de cirkel in kon lopen. De kleine spits wist vervolgens Suk weer aan te spelen, die de bal met zijn backhand richting het doel schoot. Aldaar was Chris Stuut, die de bal nog net een zetje gaf, daarmee het doelpunt stal en voor zijn eerste seizoenstreffer tekende. Dit betekende echter niet dat Daring op dat moment goed speelde. Sterker nog, het werd al gauw 1-1 vanwege het slappe Veendammer verdedigen. Dat het ook 1-2 werd mocht dan ook geen verrassing heten, deze keer viel de treffer uit een strafcorner. Datzelfde gold voor de gelijkmaker, en nu was het wel Paul Suk die scoorde. Hij besloot zijn doelpuntentotaal nog verder op te schroeven, door ook de 3-2 binnen te werken. Wederom uit een strafcorner, maar deze bal was zo verschrikkelijk hard via de onderkant van de lat de doellijn gepasseerd dat de tegenstander dacht dat het geen doelpunt was. Ondanks de voorsprong had Daring het lek nog niet boven, want na een gemakkelijk weggegeven strafcorner kon Arnhem alweer scoren: 3-3. Alsof de wedstrijd nog niet genoeg op en neer golfde, kwam Daring opnieuw op voorsprong. Het team kon vrij gemakkelijk strafcorners versieren, en wist hier op redelijke wijze gebruik van te maken. Paul Suk scoorde dan ook zijn hattrick met een alweer onhoudbare sleeppush.
De 4-3 ruststand was geen onterechte, maar Daring was wel bezorgd om het feit dat het zo gemakkelijk doelpunten tegen kreeg. Het team begon de tweede helft dan ook vrij voortvarend, met een belangrijke rol voor Harjo Middel. Deze hangende spits kon zichzelf keer op keer vrij spelen om vervolgens goede dingen te doen met de bal. Desondanks was het eerst Arnhem dat weer mocht scoren, uit – u raadt het al – een strafcorner. Hierna bleef Daring de aanval zoeken en ging het steeds sterker spelen. Nadat Tom Joling de rebound van een strafcorner tegengehouden zag worden met de voet van een tegenstander, kreeg Daring haar eerste strafbal van het seizoen. Dit was alweer een buitenkansje voor Paul Suk, die de 5-4 tegen de touwen joeg. Ongeveer 10 minuten later ging Edwin Boer een prachtige solo aan, waarna hij op de achterlijn de Arnhemse keeper tegenkwam. De blonde honing bedacht zich niet, en gaf een hoge voorzet richting het doel. Wellicht had dit tot een directe treffer kunnen leiden, maar Tom Joling nam het zekere voor het onzekere door de bal keurig binnen te werken: 6-4. Bij deze stand waande Daring zich veilig en nam het zich voor nog safer te verdedigen, maar dit lukte bij één vlaag echter niet. Na een overtreding kon de scheidsrechter niets anders doen dan Arnhem haar vierde strafcorner geven. Ook hieruit viel een treffer, waardoor het wederom spannend werd. De Geldenaren konden hierna echter geen echte vuist meer maken, en hadden de voortschrijdende tijd tegen zich. De einduitslag werd dan ook 6-5.
Het was weer eens een knotsgekke zondagmiddag aan De Langeleegte. De Veendammers bleken wederom onverslaanbaar op eigen veld, wat betekent dat het team al haar thuiswedstrijden in 2011 heeft gewonnen. Feit blijft dat Daring veel te veel doelpunten tegen kreeg, en dat zal volgende week zondag echt anders moeten. Positieve punten waren de mentale weerbaarheid van het team en de overtuigende afronding voor het vijandelijke doel. Zondag 27 november wacht de laatste wedstrijd van de eerste seizoenshelft, uit bij Graspiepers in Drachten. Daring staat op dit moment op een solide vierde plaats, en hoopt in Friesland op z’n minst die positie nog verder te verstevigen.
Namens heren 1,
Arthur Venhoven